Η Συνομοσπονδιακή Έννοια του Ελευθεριακού Κομμουνισμού
Το Συνομοσπονδιακό Συνέδριο της Σαραγόσα, 1936
σελίδες 200–207 και 226–242.
Η Συνομοσπονδιακή Έννοια του Ελευθεριακού Κομμουνισμού
Προκαταρκτικές παρατηρήσεις σε αυτήν τη μετάφραση
ΠΗΓΗ ΚΕΙΜΕΝΟΥ, Ο ΟΡΟΣ “SINDICATO”, ΚΛΠ.
Το πρωτότυπο κείμενο είναι από συνέδριο της CNT που έλαβε χώρα στην Σαραγόσα το 1936 (Madrid, Spain: CNT, 1978), pp. 200–207, 226–242. Επέλεξα να μεταφράσω τον όρο sindicato ως “συνδικάτο” αντί για (εργατικό) “σωματείο”. Ο όρος Sindicato αναφέρεται σε πολλά πράγματα στα ισπανικά, ένα σωματείο εργαζομένων σε έναν χώρο εργασίας, ένα σωματείο εργαζομένων που βασίζεται σε ένα παρόμοιο επάγγελμα (αυτό που εμείς στους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου αποκαλούμε «Βιομηχανική Ένωση [Κλάδος]»), ένα σωματείο εργαζομένων που βασίζεται στη γεωγραφία, όπως μια πόλη (παρόμοιο με αυτό που εμείς στην IWW αποκαλούμε «Κλάδος Γενικών Μελών»).
Εκτός από αυτές τις έννοιες, αναφέρεται επίσης σε έναν εργασιακό χώρο που διοικείται από εργάτες μόλις διώξουν τα αφεντικά και οι εργάτες πάρουν τον έλεγχο της παραγωγής – ένας εναλλακτικός όρος που χρησιμοποιούν οι επαναστατικοί Ισπανοί για το sindicato με αυτή την τελευταία έννοια είναι colectivo («συλλογικό»).
Σε όλο το κείμενο, το syndicate δεν αναφέρεται στο sindicato με μία μόνο από αυτές τις έννοιες, αλλά σε διαφορετικές σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Οι προτάσεις με πλάγια γραφή δείχνουν ότι ο στενογράφος συνοψίζει όσα ειπώθηκαν, δεν μεταφράζει αυτολεξεί.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΑΥΤΟΥ
Αυτό το έγγραφο, το οποίο καθοδηγούσε τα αναρχικά πειράματα της Ισπανικής Επανάστασης του 1936, έχει αρκετές θέσεις με τις οποίες πολλοί από εμάς τους αναρχικούς θα διαφωνούσαμε σήμερα.
Πέρα από αυτά τα ελαττώματα, προσωπικά θεωρώ αυτό το έγγραφο ως ένα σημαντικό κείμενο στην ιστορία των ιδεών της ελευθερίας και ένα κείμενο που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από ανθρώπους, νεοφερμένους και έμπειρους, που έχουν ερωτευτεί το αναρχικό ιδεώδες.
Νομίζω ότι εξακολουθεί να παρέχει τις απαραίτητες απόψεις για το πώς θα μοιάζει η άμεση μετα-καπιταλιστική, μεταμοντέρνα κρατική αναρχική κοινωνία όταν συγκεντρώσουμε αρκετούς αριθμούς και εθελοντική αυτοπειθαρχία για να αναλάβουμε επιτέλους τη διαχείριση της ζωής μας από τους Καταναγκαστές και το Κράτος.
(σημ wormhole: ε όχι και κρατική αναρχική κοινωνία, εμ, γιαυτό βρίσκεις ελαττώματα, πάρτο αλλιώς). Επικοινωνήστε μαζί μου εάν πιστεύετε ότι χρειάζονται περισσότερες μεταφράσεις αυτού του είδους για την διάδοση της αναρχίας στον αγγλόφωνο κόσμο.
Για την Αναρχική Κομμούνα των Κομμούνων!
Θάνατος στην Πατριαρχία, το Κράτος, την Εξουσία και την Υποτακτική, Τεμπέλικη Υπόδουλη Νοοτροπία μας!
Επικοινωνήστε μαζί μου συνάδελφοι εργάτες και αναρχικοί του Τέξας!
August 5th, 2016
X363823
X363823@gmail.com
San Antonio, Texas, USA
Δέκατη όγδοη συνεδρία
Η συνεδρία ξεκινά στις 3:00 το μεσημέρι.
Ανακοινώνονται τα νέα συνδεδεμένα μέλη.
Έχει διανεμηθεί Το ψήφισμα σχετικά με τη «Συνομοσπονδιακή Έννοια του Ελευθεριακού Κομμουνισμού».
Η Συντακτική Επιτροπή παίρνει τον λόγο.
Συντακτική Επιτροπή: Προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε το γενικό πλαίσο για να δώσουμε μορφή στην ιδέα του ελευθεριακού κομμουνισμού.
(Το ψήφισμα διαβάζεται αμέσως μετά. Η ανάγνωση διαρκεί πενήντα λεπτά, κατά τη διάρκεια των οποίων τηρείται η πιο απόλυτη σιωπή. Όλοι οι εκπρόσωποι ακολουθούν μαζί με την ανάγνωση χρησιμοποιώντας τα αντίγραφα που έχουν).
Συνδικάτο Μεταλλουργίας (Valencia): Είμαστε αντίθετοι στη δομή της μελλοντικής κοινωνίας, παρόλο που αναγνωρίζουμε το απελευθερωτικό περιεχόμενο του ψηφίσματος.
Συνδικάτο Port of Sagunto: Η αντιπροσωπεία διαβάζει μια σειρά από σκέψεις που δικαιολογούν τη θέση της σε αντίθεση με τη δομή του ελευθεριακού κομμουνισμού.
Συνδικάτο Γραφικών Τεχνών (Gijón): Συμφωνούν με το πνεύμα του ψηφίσματος. Ως εκπρόσωποι μιας οργάνωσης που δεν είναι αναρχική, δεν μπορώ να το υποστηρίξω, επίσης επειδή η οργάνωση δεν είναι αναρχική.
Συντακτική Επιτροπή: Αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε δύο πτυχές.
Πρώτον, πιστεύουμε απόλυτα στην εκτέλεση της εντολής των συνδικάτων. Δεύτερον, περιοριστήκαμε στην αποσαφήνιση των συμφωνιών των συνδικάτων και στην ενσωμάτωσή τους.
Θα ήταν καλή ιδέα να υπενθυμίσουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα πρόγραμμα, αλλά με ένα ψήφισμα. Ένα πρόγραμμα είναι ένας κλειστός κύκλος, κάτι που δεν μπορούμε να αποδεχθούμε.
Περιορίζουμε τη δουλειά μας σε τρεις άξονες: την οργάνωση της εργατικής τάξης, την επαναστατική προοπτική και διασφαλίζοντας ότι αυτή η επανάσταση είναι ελευθεριακή.
Ζούμε σε ένα καπιταλιστικό σύστημα, και πρέπει να ξεκινήσουμε από το συνδικάτο, αλλά χωρίς να ξεχνάμε ότι η κομμούνα -βαθιά ριζωμένη στον ισπανικό λαό- βρίσκεται δίπλα. Και από αυτούς που προσπαθούν να οργανωθούν έτσι, κανείς δεν θα μπορέσει να τους στερήσει αυτό από το οποίο ζουν.
Εν κατακλείδι, λέμε ότι σεβόμαστε την άποψη της πλειοψηφίας των συνδικάτων.
Συνδικάτο Ύδρευσης, Γκαζιού και Ηλεκτρισμού (Valencia): Πρέπει να αντιταχθούμε στο ψήφισμα γιατί, εκτός από το πνεύμα που το εμψυχώνει, βρίσκουμε ιδιοτροπίες στις δηλώσεις της επιτροπής του σχεδίου που αναφέρονται στην οργάνωση των εργασιών. Είναι απαραίτητο το ψήφισμα να περιέχει σαφήνεια, κυρίως, σε προβλήματα που αφορούν την οικονομία και τις ανταλλαγές.
Ένα μέλος της Συντακτικής Επιτροπής είπε ότι το συνδικάτο είναι μαρξιστικό και ότι αποκηρύσσει την ατομικότητα. Αλλά τότε γιατί οργανωνόμαστε και αποδεχόμαστε τις αρχές του επαναστατικού συνδικαλισμού;
Επειδή η άρνηση της ατομικότητας εξαφανίζεται με την αποδοχή συμβάσεων που έχουν συμφωνηθεί ελεύθερα. Μέσα στο συνδικάτο, η ατομικότητα θα βρει καταφύγιο. Εδώ το άτομο θα αποτελέσει ένα ον που θα μπορεί να σκέφτεται με απόλυτη ανεξαρτησία, να συνειδητοποιεί τη σημασία αυτών των απόψεων και το συνδικάτο θα τις υπερασπίζεται.
Ούτε η Συντακτική Επιτροπή, ούτε οι σύνεδροι μπορούν να ξεχάσουν ότι δεν πρόκειται για αναρχικό συνέδριο. Είναι ένα συνέδριο της CNT. Στα χέρια μας βρίσκεται το δύσκολο έργο της οργάνωσης όλων των στοιχείων της ζωής και πρέπει να θέσουμε τα θεμέλια του μέλλοντος – χωρίς να θέσουμε το μέλλον σε κίνδυνο, χωρίς να εγκλωβιστούμε σε έναν φαύλο κύκλο.
Και επειδή θεωρούμε ότι ο σκοπός του συνδικάτου είναι κάτι περισσότερο από την κατάκτηση λίγων δολαρίων, πρέπει να επιφορτιστεί με τον ρόλο που πρέπει να έχει στο μέλλον, το συνδικάτο να είναι η βάση της οργάνωσης της εργασίας.
Συνδικάτο Κατασκευών (Barcelona): Η τροπολογία του ψηφίσματος θα μπορούσε να καλύψει τα λάθη που παρατηρούνται σε αυτό, τα οποία προκύπτουν απλώς από έλλειψη ακρίβειας.
Θεωρούμε ότι η CNT είναι το έμβρυο του μέλλοντος και κατάλληλη ως η αφετηρία της δομής του ελευθεριακού κομμουνισμού.
Η Συντακτική Επιτροπή θεωρεί ότι η CNT θα πρέπει να ολοκληρώσει τον ελευθεριακό κομμουνισμό με τις κομμούνες. Αυτό είναι καλό. Υπάρχει, όμως, η ανεπάρκεια του διορισμού της αποστολής για την οποία είναι υπεύθυνα τα συνδικάτα -η οποία είναι εξίσου σημαντική ή πιο σημαντική από αυτή των κομμούνων- και στο ψήφισμα υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες για τη λειτουργία των κομμούνων, αλλά των συνδικάτων αφήνεται στον αέρα.
Η συνομοσπονδιακή έννοια του ελευθεριακού κομμουνισμού πρέπει να εξηγηθεί διεξοδικά, έτσι ώστε όσοι μιλούν γι’ αυτήν από το βήμα ή γράφουν γι’ αυτήν στον Τύπο να μην χρειάζεται να επινοήσουν τίποτα, ώστε ο καθένας να εκτελεί το καθήκον του χωρίς καμία υπερβολή, αφού η προπαγάνδα σε αυτήν την πτυχή δεν είναι δυνατή όταν υπόκειται εγγενώς στο καπρίτσιο και την ιδιοτροπία της ιδιωτικής ερμηνείας που θέλει να της δώσει ο καθένας.
Όσον αφορά την επιτροπή που έχει επιφορτιστεί με την προσθήκη λεπτομερειών κατά την ολοκλήρωση του ψηφίσματος, συνιστάται η επιτροπή να συμπεριλάβει στατιστικά στοιχεία, ώστε να είναι γνωστό για κάθε τομέα της βιομηχανίας ποιοι είναι φτωχοί και τι χρειάζεται ο καθένας. Αυτά θα είναι στοιχεία που θα πρέπει αναγκαστικά να παρέχουμε στους προπαγανδιστές, τα οποία θα μπορούν να αξιοποιήσουν στο έπακρον, δίνοντας μια αίσθηση της ισχυρής και εποικοδομητικής ικανότητας που πρέπει να μας διακρίνει.
Συνδικάτο Ξυλείας (Alicante): Ο αναρχισμός δεν είναι μια στενή αντίληψη. Τα προγράμματα δεν πρέπει να δέχονται επιθέσεις επειδή αυτό που προτείνουμε είναι το ίδιο με το πώς χρησιμοποιούμε τα ρολόγια στη σιδηροδρομική βιομηχανία.
Το ρολόι είναι μια λειτουργία στον σιδηρόδρομο, όπως είναι η πυξίδα στη θάλασσα για το πλοίο. Η CNT μελετά τα προβλήματά της και τα διαμορφώνει σε μια γραμμή για να προχωρήσει, και αν είναι απαραίτητο να παρεκκλίνει, η CNT θα παρεκκλίνει.
Έχουμε το δικαίωμα να δουλέψουμε με τις κοινότητες όπως εμείς κρίνουμε σκόπιμο, αλλά το συνδικάτο θα είναι επίσης χρήσιμο στις πρώτες στιγμές της ανασυγκρότησης, αφού δεν θα υπάρχουν ακόμη άλλα όργανα ικανά να ρυθμίσουν την οικονομική ανασυγκρότηση.
Το διευρυμένο τμήμα του ψηφίσματος θα πρέπει να γίνει δεκτό, διότι, όπως πολύ σωστά έθεσε το Συνδικάτο Κατασκευών (Βαρκελώνη), η διορισμένη επιτροπή θα πρέπει να το βελτιώσει.
Ξέρουμε τι πρέπει να είναι ο ελευθεριακός κομμουνισμός, αλλά υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός που πιστεύει στην αναγκαιότητα της Αρχής. Με αυτές τις συγκεκριμένες λεπτομέρειες θα δείξουμε στους άλλους την εποικοδομητική μας ικανότητα και την περιττότητα της Εξουσίας.
Συντακτική Επιτροπή: Θα πρέπει να αναγνωρίσετε την λεπτή θέση στην οποία βρισκόμαστε όσον αφορά την υπεράσπιση και την έγκριση του ψηφίσματος.
Έπρεπε να προσαρμοστούν διαφορετικές αντιλήψεις για να μπορέσουμε να παρακάμψουμε τα εμπόδια που θα παρουσιαστούν. Αυτή τη στιγμή θα περιοριστούμε στο να ξεκαθαρίσουμε αυτό που φαίνεται ασαφές.
Το ψήφισμα δεν είναι κανονισμός και γι’ αυτό δεν διατυπώνει όλες τις λειτουργίες που ανταγωνίζονται τα όργανα παραγωγής ή την πολιτική του ελευθεριακού κομμουνισμού. Γι’ αυτό και δεχόμαστε την τροπολογία που δεν είναι δική μας, η οποία θα καθορίσει τη σωστή λειτουργία κάθε οργάνου.
Όταν παρουσιάσουμε το ολοκληρωμένο ψήφισμα, θα είναι προφανές ότι έχουμε μάθει πώς να σχεδιάζουμε την αντίληψη του ελευθεριακού κομμουνισμού, η οποία καθιερώνει:
1ον. Ατομική κυριαρχία που συμμορφώνεται με όλους.
2ον. Το συνδικάτο ως ένωση, όργανο παραγωγής, θα υποδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές των οργάνων παραγωγής και
3. Στην οικονομία και στη διοίκηση, η κομμούνα, όπου συγκλίνουν τα όργανα της παραγωγής.
Οι πτυχές αυτές συνοψίζονται σε αυτό το ψήφισμα. Επιπλέον, συνοψίζονται οι κοινές συμφωνίες μεταξύ των Τοπικών, Περιφερειακών και Εθνικών Ομοσπονδιών των Δήμων και των Βιομηχανικών Ομοσπονδιών.
Αυτό είναι το θεμελιώδες. Τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες, επειδή καταλαβαίνουμε ότι η CNT πρέπει να συσσωρεύσει όλες τις αντιλήψεις που εγκαθιδρύουν τη σχεσιακή σύνδεση μεταξύ του συνδικάτου και της κομμούνας.
Συνδικάτο Υαλουργίας (Seville): Υπάρχει μια βάση στο ψήφισμα από την οποία μπορεί να γίνει μια αποτελεσματική προπαγάνδα για το τι θα είναι ο ελευθεριακός κομμουνισμός. Έτσι, η συζήτηση, της οποίας την πορεία δεν γνωρίζουμε, έφτασε στο τέλος της. Χωρίς λοιπόν να χάσουμε χρόνο, ας εγκρίνουμε το ψήφισμα.
Συνδικάτο Νοσοκομείου Llobregat: Καταλάβαμε ότι δεν υπήρχε καμία ανάγκη να γίνουν προγράμματα. Οι εργαζόμενοι πρέπει να μελετούν μόνοι τους τα προβλήματα της ζωής.
Από την άλλη πλευρά, κατά την παρουσίαση ενός προγράμματος, οι εργαζόμενοι αποφεύγουν να σκέφτονται μόνοι τους, και αυτό είναι σοβαρό.
Ομολογούμε, παρ’ όλα αυτά, ότι η Συντακτική Επιτροπή ήξερε πώς να παρακάμψει τα εμπόδια που παρουσιάστηκαν προκειμένου να συντάξει το ψήφισμα.
Αλλά από την πλευρά μας, δηλώνουμε ότι η CNT, μια επαναστατική συνδικαλιστική οργάνωση, ολοκληρώνει την αποστολή της ακριβώς τη στιγμή που το κράτος ανατρέπεται.
Θέλουμε οι εργαζόμενοι να θωρακιστούν μελετώντας. Κάθε πρόγραμμα σε μια οργάνωση γίνεται ένα μοναδικό, κλειστό δόγμα.
Η επανάσταση δεν μπορεί να βασίζεται στον αυτοσχεδιασμό, αλλά είναι απαραίτητο να συνεισφέρουμε όσο μπορούμε.
Ας υπάρχουν τόσα προγράμματα όσα και τα άτομα και ας μην υποτασσόμαστε στην εξουσία των πλειοψηφιών.
Η Federica Montseny της Συντακτικής Επιτροπής: Εντός της Συντακτικής Επιτροπής, εκπροσωπώ την κλασική αναρχική αντίληψη που εκφράζουν οι σύντροφοι του Νοσοκομείου. Παρ’ όλα αυτά, υπογράφω το ψήφισμα, και αυτό γιατί τα γεγονότα επισπεύδονται και η επανάσταση αιωρείται από πάνω μας. Μπροστά σε αυτό, πρέπει να προκαλέσουμε την αίσθηση ότι ξέρουμε τι θέλουμε και πού πάμε.
Δεχθήκαμε την τροπολογία επί της αρχής, διότι αναγνωρίζουμε ότι πρέπει να διευκρινιστούν κάποιες περισσότερες λεπτομέρειες με ευδιάκριτα στοιχεία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι αυτοί -η διορισμένη επιτροπή- πρέπει να ακολουθήσουν τις γενικές γραμμές που χάραξε η Συντακτική Επιτροπή, ούτε ότι πρέπει να καθορίσουν όλα όσα πρέπει να γίνουν, διότι αυτό θα μείωνε την ατομική ελευθερία.
Βάλτε το στα πρακτικά, λοιπόν, και λέω, με τα λόγια της αντιπροσωπείας της Κατασκευής (Βαρκελώνη), ότι θα απέσυρα την υπογραφή της Συντακτικής Επιτροπής, αν με την τροπολογία προσπαθούσαμε να μετατρέψουμε τον ελευθεριακό κομμουνισμό σε κλειστό δόγμα.
Various Trades (Bentasán): Νομίζουμε ότι είναι απαραίτητο να αναφέρουμε στα πρακτικά ότι η κάρτα παραγωγού θα χρησιμοποιηθεί για την επιβεβαίωση της ταυτότητας του ατόμου.
Συνδικάτο Κατασκευών (Gijón): Είμαστε ευγνώμονες για το ενδιαφέρον της Συντακτικής Επιτροπής να παρουσιάσει σε αδρές γραμμές το περίγραμμα της μελλοντικής κοινωνίας.
Νομίζουμε όμως ότι τα μέλη της Συντακτικής Επιτροπής έχουν κατά νου τη φιλοσοφική έννοια του ελευθεριακού κομμουνισμού και έχουν ξεχάσει την πρακτική έννοια.
Όποιος δηλώνει ότι δεν υπήρξε ποτέ συμφωνία μεταξύ των αναρχικών θεωριών σχετικά με την ιδιαιτερότητα του μέλλοντος, κάνει λάθος – υπήρξε, και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε έναν άπειρο αριθμό αποδεικτικών αποσπασμάτων. Πάντα συμφωνούσαν ότι η οικονομική βάση της μελλοντικής κοινωνίας θα είναι η ισότητα σε ό,τι αφορά το οικονομικό και η απόλυτη ελευθερία σε ό,τι αφορά το κοινωνικοπολιτικό.
Αλλά με αυτό το επιχείρημα, δεν μπορούν να λαμβάνονται υπόψη άλλα ζητήματα. Πρέπει να δοθεί λύση σε αυτό το πρόβλημα, επειδή οι εργαζόμενοι μας ζητούν να διατυπώσουμε συγκεκριμένα τι πρέπει να είναι η ισότητα -τι πρέπει να είναι η CNT- ερμηνεύοντας σε πρακτική και όχι φιλοσοφική βάση. Η επανάσταση πρέπει πρώτα να γίνει και μετά να ελεγχθεί.
Έχει ειπωθεί ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει έτσι επειδή ο επαναστατικός συνδικαλισμός είναι Μαρξιστικός. Έχει επίσης ειπωθεί ότι τα συνδικάτα πρέπει να εξαφανιστούν μετά την επανάσταση, αλλά αυτό είναι αναληθές γιατί ούτε ο επαναστατικός συνδικαλισμός ούτε η CNT έχουν ως πηγή τους τον μαρξισμό, αφού ο επαναστατικός συνδικαλισμός και η CNT διακηρύσσουν ότι η οικονομία πρέπει να δουλευτεί στους χώρους εργασίας σήμερα και αύριο. Ο Μαρξισμός δεν λαμβάνει υπόψη ούτε το άτομο ούτε την κοινωνία.
Η CNT πρέπει να επιμείνει στην ευθύνη της προετοιμασίας και της εξυγίανσης της οικονομίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι η CNT δημιουργεί ένα κλειστό μαγαζί, ούτε ότι η CNT θα είναι αντίθετη σε οποιεσδήποτε ενέργειες που προκύπτουν ως απάντηση σε βίαιες πράξεις.
Συνδικάτο Σιδηροδρόμωμ (Alicante): Παρατηρούμε ότι το θέμα αυτό έχει συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη με την προσδοκία ότι είναι επίκαιρο. Το δίκαιο των πλειοψηφιών θα είναι απαραίτητο, αν και δεν θεωρείται ανέγγιχτος κανόνας. Πριν από την εφαρμογή των πλειοψηφικών αποφάσεων στην πράξη, θα πρέπει να εισακουσθούν όλες οι προτάσεις που προτείνονται.
Εθνική Επιτροπή: Η συμπερίληψη του θέματος αυτού στην ημερήσια διάταξη επαινείται και επικρίνεται. Ας γίνει κατανοητό ότι δεν ήμασταν εμείς, αλλά η Περιφερειακή Ολομέλεια της 26ης Ιανουαρίου που αποφάσισε την εισαγωγή του.
Συνδικάτο Αφυπνισμένης Ναυτιλίας:Δεν εγκρίνουμε την τροπολογία, διότι η επιτροπή που θα οριστεί θα μπορεί να επιβάλλει δόγματα. Αποδεχόμαστε το ψήφισμα. Είναι απαραίτητο να μελετηθεί αυτό που αφορά την οικονομία και τις γεωγραφικές συνθήκες.
Συνδικάτο Ελευθεριακών Επαγγελματιών (Barcelona): Η παρούσα αντιπροσωπεία υποστηρίζει την ακόλουθη τροπολογία,
Το Συνδικάτο Ελευθεριακών Επαγγελματιών της Βαρκελώνης ζητά από το Συνέδριο να συμφωνήσει ότι η ενότητα “Εκπαίδευση” του θέματος “Η έννοια του Ελευθεριακού Κομμουνισμού” έχει την ακόλουθη μορφή:
Η εκπαίδευση θα είναι ελεύθερη, επιστημονική και ισότιμη και για τα δύο φύλα και θα είναι εφοδιασμένη με όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την αδιάκριτη άσκησή της στην παραγωγική εφαρμογή ή στο πεδίο της ανθρώπινης γνώσης.
Η εκπαίδευση θα βοηθήσει στη διαμόρφωση ατόμων με τις δικές τους απόψεις, και γι’ αυτό είναι απαραίτητο ο δάσκαλος να καλλιεργεί όλες τις ικανότητες του παιδιού και να επιτυγχάνει την πλήρη κορύφωση όλων των δυνατοτήτων που λανθάνουν στο βρέφος- ότι μια ολοκληρωμένη εκπαίδευση κάνει το άτομο αφέντη του ευατού του, σίγουρο για τα συναισθήματά του, τις ιδέες του, υπεύθυνο, και, εν ολίγοις, με το να έχει τον δικό του χαρακτήρα και υπόσταση.
Για εμάς, το παιδί -και ο άνθρωπος- είναι ένας πολύτιμος θησαυρός γεμάτος δυνατότητες που δεν μπορούμε ποτέ να περιορίσουμε ούτε να παραμορφώσουμε με τη σφραγίδα οποιουδήποτε καλουπιού που απλώς και μόνο με την ύπαρξή του αναιρεί την πεμπτουσία των ιδανικών μας που βασίζονται στο σεβασμό και την ολοκληρωμένη καλλιέργεια της ανθρώπινης ατομικότητας.
Μετά την κοινωνική επανάσταση, η Εθνική Ομοσπονδία Εκπαίδευσης θα αναλάβει επίσης την εκπαίδευση των ενηλίκων, όχι απλώς στη στοιχειώδη διδασκαλία, αλλά σε όλες τις απαραίτητες επιστημονικές γνώσεις για την εξάλειψη των πανάρχαιων προκαταλήψεων που είχαν ως αποτέλεσμα την υποδούλωση των ανδρών και των γυναικών.
Η Εθνική Ομοσπονδία Εκπαίδευσης θα θεσπίσει τους γενικούς κανόνες για τα σχολεία μας και ό,τι διευκολύνει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού και θα ελέγχει τις επιστημονικές δραστηριότητές του.
Αμέσως μετά την ανακήρυξη του ελευθεριακού κομμουνισμού, θα δημιουργηθεί η Εθνική Ομοσπονδία Εκπαίδευσης από όλα τα κέντρα διδασκαλίας. Έχοντας ήδη υπάρχουσα γνώση του σκοπού του διδασκαλικού επαγγέλματος, η ομοσπονδία θα επιλέξει εκείνους που είναι διανοητικά και, πάνω απ’ όλα, ηθικά ικανοί να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της ελεύθερης εκπαίδευσης. Το ίδιο ισχύει και για την εκλογή του διδακτικού προσωπικού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Οι επιλογές θα αναζητούν μόνο τις αποδεδειγμένες ικανότητες μέσω πρακτικών εξετάσεων.
Ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο και οι εκπαιδευτικές αποστολές θα είναι άριστοι και αποτελεσματικοί βοηθοί για έναν ταχύ πνευματικό και ηθικό μετασχηματισμό των σημερινών γενεών και για την ανάπτυξη της ατομικότητας των παιδιών και των εφήβων που γεννιούνται σε ένα ελευθεριακό κομμουνιστικό περιβάλλον.
Συντακτική Επιτροπή: Συμφωνούμε με το πνεύμα της πρότασης, αλλά πρέπει να σας εξηγήσουμε την αδυναμία να σας αφήσουμε περιθώριο να κάνετε αλλαγές, διότι αυτό θα σήμαινε ότι θα αφήναμε περιθώριο για όλες τις λεπτομέρειες που μας παρουσιάζουν όλα τα συνδικάτα. Αυτό είναι το καθήκον που ανατίθεται στην επιτροπή που προτείνεται στην τροποποίηση του ψηφίσματος.
(Επειδή η ώρα είναι 8:00 το βράδυ, το Συνδικάτο Μεταλλουργίας (Barcelona) προτείνει την παράταση της συνεδρίασης κατά μία ώρα προκειμένου να καταστεί δυνατή η έγκριση του ψηφίσματος. Η πρόταση γίνεται δεκτή.)
Συνδικάτο Μεταλλουργίας (Barcelona): Πρέπει να παραχωρηθούν ίσα δικαιώματα, πράγμα που σημαίνει αποδοχή της επέκτασης των Ελευθεριακών Επαγγελμάτων (Barcelona). Θα πρέπει επίσης να γίνουν δεκτές οι προσθήκες που παρουσιάζουμε εμείς οι άλλοι συνδικαλιστές σε επαγγελματικές και τεχνικές πτυχές.
Συνδικάτο Υαλουργίας (Zaragoza): Αυτό το πρόβλημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αποκλειστικά από ένα Εθνικό Συνέδριο των Εκπαιδευτικών.
Συνδικάτο του San Feliu de Guixols: Ζητούνται εξηγήσεις σχετικά με το ψήφισμα. Το ψήφισμα ενέχει κινδύνους και προτείνω ως έσχατη λύση η διεύρυνση να τεθεί σε δημοψήφισμα των συνδικάτων.
Συντακτική Επιτροπή: Δεν έχουμε αντίρρηση να περάσει το θέμα στα συνδικάτα.
Μας ενδιαφέρει να εξηγήσουμε τον σκοπό της τροπολογίας. Λάβετε υπόψη ότι υπάρχουν 150 προτάσεις και κάθε μία περιέχει πράγματα που γίνονται δεκτά σε γενικές γραμμές, αλλά πρέπει να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη διατύπωση. Δεν υπάρχει περιθώριο για περιπλέξεις και αυτό θα πρέπει να γίνει αποδεκτό προκειμένου να αποτραπεί η μεταμόρφωση του γενικού περιγράμματος του ψηφίσματος μας σε κάτι άλλο.
Η επιτροπή θα πρέπει να συμβουλευτεί τεχνικά στοιχεία, και μόλις παρουσιάσει το πλήρες ψήφισμα, όλα τα μέλη της σημερινής επιτροπής σχεδίου θα το αναθεωρήσουν και θα εγκριθεί οριστικά χωρίς να αλλοιωθεί το γενικό πνεύμα του παρόντος ψηφίσματος.
Θέτοντας το ψήφισμα υπόψη των συνέδρων, εγκρίνεται ομόφωνα με την ακόλουθη τροποποίηση:
Τροπολογία που εγκρίθηκε από το Κογκρέσο και επισυνάπτεται στο ψήφισμα για την ομοσπονδιακή έννοια του ελευθεριακού κομμουνισμού
Η τροποποίηση αυτή παραπέμπεται σε δημοψήφισμα των συνδικάτων για την έγκριση ή την απόρριψή της:
Λόγω του ελάχιστου χρόνου που έχει στη διάθεσή της αυτή η Συντακτική Επιτροπή για τη σύνταξη του ψηφίσματος, προτείνει να οριστεί μια επιτροπή πέντε συντρόφων, η οποία, τηρώντας το περίγραμμα και τις αρχές που επισημαίνονται στο παρόν ψήφισμα, θα συντάξει ένα σωστά διατυπωμένο και πιο λεπτομερές ψήφισμα, το οποίο θα είναι πιο ολοκληρωμένο στη μορφή και θα ενσωματώνει τις κατάλληλες τεχνικές συμβουλές. Εάν το Κογκρέσο συμφωνήσει με αυτό, η εργασία αυτή θα πρέπει να ολοκληρωθεί στο τέλος δύο μηνών από την έγκριση αυτής της τροπολογίας.
Συντακτική Επιτροπή, Σαραγόσα, 9 Μαΐου 1936.
Είναι 9:00 το βράδυ. Η συνεδρίαση διακόπτεται.
Ψήφισμα για τη Συνομοσπονδιακή Έννοια του Ελευθεριακού Κομμουνισμού.
(Εγκρίθηκε από το Συνέδριο της CNT το 1936)
Είναι εις γνώση όλων των αντιπροσωπειών που συμμετέχουν σε αυτό το συνέδριο ότι εντός της CNT υπάρχουν δύο τρόποι ερμηνείας της κατεύθυνσης της ζωής και της δομικής βάσης της μετα-επαναστατικής οικονομίας.
Αυτές οι πολλαπλές εννοιολογικές τάσεις οφείλονται αναμφίβολα σε δογματικούς και φιλοσοφικούς λόγους που πηγάζουν από την ψυχολογία των αγωνιστών μας και που δημιουργούν δύο αδιαμφισβήτητες μορφές σκέψης των οποίων οι ισχυρές ενέργειες σήμερα ενισχύονται από την προπαγάνδα που παρέχει διέξοδο σε αυτούς τους δύο διαύλους.
Λοιπόν, αν μπορούσε να εξασφαλιστεί ότι σε αυτή τη διπλή κίνηση των συνομοσπονδιακών ενεργειών δεν θα εκδηλωνόταν η φυσική επιθυμία για ηγεμονία, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Αλλά αυτή η πνευματική φιλοδοξία, επίμονη και σταθερή, θα μπορούσε να εκδηλωθεί με νέα δύναμη στις τοπικές μας περιοχές, ανοίγοντας σε διαμάχες σοβαρούς κινδύνους για την ενότητα που μόλις αποκτήσαμε σε αυτό το σχέδιο επιτροπής με την ηρεμία και τη συνείδηση που είναι απαραίτητες για την εξέταση και την αποδοχή της ιστορικής και υπερβατικής ευθύνης αυτών των καιρών.
Η Συντακτική Επιτροπή έπρεπε να βρει τη φόρμουλα που θα συγκεντρώνει το πνεύμα και τη σκέψη των δύο ρευμάτων και θα διατυπώνει τα θεμέλια της νέας μας ζωής. Έτσι διακηρύσσουμε:
Πρώτον. Βάζοντας τον ακρογωνιαίο λίθο στην δομή αυτού του ψηφίσματος, καταφέραμε να το οικοδομήσουμε πάνω σε αυτούς τους πυλώνες με μια αυστηρή αίσθηση αρμονίας: το Ατομικό και το Συνδικάτο, δίνοντας ισότιμη άρθρωση σε αυτά τα δύο ρεύματα και αντιλήψεις.
Δεύτερον. Καταθέσαμε γραπτώς την έμμεση αναγνώριση της ατομικής κυριαρχίας, επιβεβαιώνοντας την ως την ακριβή εγγύηση της κοινωνικής αρμονίας. Με αυτή την υπέρτατη αρχή, η οποία υπερασπίζεται την ελευθερία έναντι όλων των απειλητικών προτύπων, πρέπει να αρθρώσουμε τους διακριτούς θεσμούς που είναι απαραίτητοι για τον προσδιορισμό των αναγκών μας, παρέχοντας συνδέσεις με αυτές τις ανάγκες.
Έτσι, όταν η συσσώρευση του κοινωνικού πλούτου κοινωνικοποιηθεί, όταν η κατοχή των εργαλείων της εργασίας διασφαλιστεί σε όλους και όλη η πνευματική εργασία καταστεί ίση και ευθύνη για όλους προκειμένου να μπορούν να καταναλώνουν, το ένστικτο του φυσικού νόμου θα επιβληθεί σε όλες τις επιταγές για τη διατήρηση της ζωής.
Η αναρχική αρχή της ελεύθερης συμφωνίας θα προκύψει προκειμένου να διευθετηθεί το πεδίο εφαρμογής, η συναλλαγή και η διάρκεια των συμφωνιών μεταξύ των ανθρώπων. Η ελευθερία και η εξουσία της ομοσπονδίας θα πρέπει να εγγυάται και να αντιλαμβάνεται το άτομο ως κύτταρο με νομοτελειακή ταυτότητα και βασική οντότητα διαδοχικών αρθρώσεων. Η ομοσπονδία πρέπει να αποτελέσει τις συνδέσεις και την ονοματολογία της νέας κοινωνίας που θα έρθει.
Πρέπει όλοι να σκεφτούμε ότι η δόμηση της κοινωνίας του μέλλοντος με μαθηματική ακρίβεια θα ήταν παράλογη, διότι συχνά υπάρχει πραγματική άβυσσος μεταξύ θεωρίας και πράξης.
Για το λόγο αυτό, δεν θα πέσουμε στο λάθος των πολιτικών που παρουσιάζουν οριστικές λύσεις για όλα τα προβλήματα, λύσεις που αποτυγχάνουν εντυπωσιακά στην πράξη. Και αυτό γιατί προσπαθούν να επιβάλουν μια μέθοδο για όλες τις εποχές χωρίς να έχουν υπόψη τους την εξέλιξη της ίδιας της ανθρώπινης ζωής. Εμείς, που έχουμε ένα όραμα πιο υψηλό από τα κοινωνικά μας προβλήματα, δεν θα το κάνουμε αυτό.
Περιγράφοντας τις αρχές του ελευθεριακού κομμουνισμού, δεν τον παρουσιάζουμε ως ένα ενιαίο πρόγραμμα που δεν επιτρέπει μετασχηματισμούς. Αυτοί οι μετασχηματισμοί θα έρθουν, όπως είναι λογικό, και οι ιδιαίτερες ανάγκες και εμπειρίες θα τους υποδείξουν.
Αν και ίσως φαίνεται ότι είναι κατά τι έξω από την εντολή που μας έχει αναθέσει το Κογκρέσο, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να αποσαφηνίσουμε κάποιες από τις αντιλήψεις μας για την επανάσταση και τις σημαντικότερες προϋποθέσεις που κατά τη γνώμη μας μπορούν και πρέπει να διέπουν την επανάσταση.
Το θέμα σύμφωνα με το οποίο η επανάσταση δεν είναι τίποτε άλλο από το βίαιο επεισόδιο με το οποίο καταστρέφεται το καπιταλιστικό σύστημα έχει γίνει ιδιαίτερα αποδεκτό. Η επανάσταση, στην πραγματικότητα, δεν είναι τίποτε άλλο από το φαινόμενο που είναι στην πραγματικότητα ένα βήμα προς μια κατάσταση πραγμάτων που έχει από καιρό προηγουμένως διαμορφωθεί στη συλλογική συνείδηση.
Επομένως, η επανάσταση έχει τις ρίζες της στην ίδια στιγμή κατά την οποία, συγκρίνοντας τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ των κοινωνικών συνθηκών και της ατομικής συνείδησης, το τελευταίο, από ένστικτο ή ανάλυση, βλέπει τον εαυτό του να αναγκάζεται να αντιδράσει ενάντια στις κοινωνικές συνθήκες.
Για το λόγο αυτό, αντιλαμβανόμαστε περιληπτικά την έναρξη της επανάστασης ως:
Πρώτον. Ως ψυχολογικό φαινόμενο ενάντια σε μια κατάσταση πραγμάτων, που αγωνίζεται για τις ατομικές προσδοκίες και ανάγκες.
Δεύτερον. Ως κοινωνική διακύρηξή, όταν η οργανωμένη μορφή της στην κοινωνία συγκρούεται με τα στρώματα του καπιταλιστικού συστήματος.
Τρίτον. Οργανωτικά, όταν γίνεται αισθητή η ανάγκη δημιουργίας μιας δύναμης ικανής να επιβάλει την υλοποίηση του βιολογικού της σκοπού.
Από την άλλη πλευρά, οι παράγοντες αυτοί αξίζει να αναδειχθούν ως επαναστατικοί καταλύτες:
α) Κατάρρευση του ηθικού δόγματος που αποτελεί τη βάση του καπιταλιστικού συστήματος.
β) Χρεοκοπία αυτού του ηθικού δόγματος στην οικονομική του πτυχή.
γ) Αποτυχία της πολιτικής του έκφρασης -του δημοκρατικού συστήματος όσο και της τελικής του έκφρασης, του κρατικού καπιταλισμού, που δεν είναι τίποτε άλλο από τον αυταρχικό κομμουνισμό.
Το σύνολο αυτών των παραγόντων που συγκλίνουν σε ένα δεδομένο σημείο και μια δεδομένη στιγμή είναι το κάλεσμα για τον καθορισμό της εμφάνισης της βίαιης πράξης που πρέπει να προχωρήσει προκειμένου να εισέλθουμε στην πραγματικά εξελικτική περίοδο της επαναστατικής διαδικασίας.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι ζούμε στην παρούσα χρονική στιγμή κατά την οποία η σύγκλιση όλων αυτών των παραγόντων δημιουργεί αυτή την ελπιδοφόρα δυνατότητα, θεωρήσαμε απαραίτητο να συντάξουμε ένα ψήφισμα που, στις γενικές του γραμμές, θέτει τους πρωταρχικούς πυλώνες του κοινωνικού οικοδομήματος που θα μας στεγάσει στο μέλλον.
Η εποικοδομητική έννοια της επανάστασης.
Καταλαβαίνουμε ότι η επανάστασή μας πρέπει να οργανωθεί στη βάση της αυστηρής δίκαιης μεταχείρισης.
The revolution cannot be founded upon mutual aid, nor solidarity, nor on that archaic topic of ‘charity’.
Η επανάσταση δεν μπορεί να θεμελιωθεί ούτε στην αλληλοβοήθεια, ούτε στην αλληλεγγύη, ούτε σε αυτό το αρχαϊκό θέμα της “φιλανθρωπίας”.
Σε κάθε περίπτωση, αυτές οι τρεις φόρμουλες -που διαχρονικά εμφανίστηκαν για να προσπαθήσουν να καλύψουν τις ελλείψεις των υποτυπωδών τύπων κοινωνιών στις οποίες το άτομο εμφανίζεται εγκαταλελειμμένο μπροστά στους αυθαίρετους νόμους και τους φόρους-, πρέπει να συγχωνευθούν και να αποσαφηνιστούν σε νέες μορφές κοινωνικής συνύπαρξης που βρίσκουν την πιο ξεκάθαρη ερμηνεία τους στον ελευθεριακό κομμουνισμό:
δίνοντας σε κάθε ανθρώπινο ον αυτό που χρειάζεται, χωρίς η ικανοποίηση των αναγκών αυτών να έχει άλλα όρια πέρα από τις ανάγκες που απαιτεί η νεοσύστατη οικονομία.
Αν όλοι οι δρόμοι που δείχνουν προς τη Ρώμη οδηγούν στην Αιώνια Πόλη, όλες οι μορφές εργασίας και διανομής που κατευθύνονται προς τη σύλληψη μιας εξισωτικής κοινωνίας οδηγούν στην πραγμάτωση της δικαιοσύνης και της κοινωνικής αρμονίας.
Συμπερασματικά, πιστεύουμε ότι η επανάσταση θα πρέπει να εδραιωθεί πάνω στις κοινωνικές αρχές και την ηθική του ελευθεριακού κομμουνισμού, οι οποίες είναι:
Πρώτον. Δίνοντας σε κάθε ανθρώπινο ον αυτό που χρειάζεται, χωρίς η ικανοποίηση των αναγκών αυτών να έχει άλλα όρια πέρα από τις ανάγκες που απαιτεί η νεοσύστατη οικονομία.
Δεύτερον. Να ζητείται από κάθε ανθρώπινο ον η μέγιστη συνεισφορά των προσπαθειών του σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας, λαμβάνοντας υπόψη τις φυσικές και ηθικές συνθήκες του κάθε ατόμου.
Οργάνωση της Νέας Κοινωνίας μετά την Επαναστατική Πράξη και τα πρώτα μέτρα της επανάστασης.
Όταν ολοκληρωθεί η βίαιη πτυχή της επανάστασης, τα ακόλουθα κηρύσσονται καταργημένα:
η ατομική ιδιοκτησία, το κράτος, η αρχή της Εξουσίας και, κατά συνέπεια, οι τάξεις που χωρίζουν τους ανθρώπους σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενους, καταπιεσμένους και καταπιεστές.
Ο πλούτος κοινωνικοποιείται, οι οργανώσεις των παραγωγών πλέον απελευθερώνονται και αυτές θα επιβλέπουν την άμεση διαχείριση της παραγωγής και της κατανάλωσης.
Εγκατεστημένη σε κάθε τόπο, η Ελευθεριακή Κομμούνα θα θέσει σε λειτουργία το νέο κοινωνικό μηχανισμό. Οι παραγωγοί κάθε κλάδου ή τμήματος, συγκεντρωμένοι στα Συνδικάτα τους και στους χώρους εργασίας τους, θα καθορίσουν ελεύθερα τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να οργανωθεί.
Η Ελεύθερη Κομμούνα θα ιδιοποιηθεί όσο το δυνατόν περισσότερα από όσα η αστική τάξη κατείχε προηγουμένως παράνομα, όπως προμήθειες, ρούχα, μεταλλικά εκμαγεία, πρώτες ύλες, εργαλεία εργασίας κ.λπ. Αυτά τα εργαλεία εργασίας και οι πρώτες ύλες θα περάσουν στην εξουσία των παραγωγών, ώστε να μπορούν να τα διαχειριστούν άμεσα προς άμεσο όφελος της κολλεκτίβας.
Ως πρώτος σκοπός τους, οι Κοινότητες θα φροντίσουν να στεγάσουν με όσο το δυνατόν περισσότερα καταλύματα όλους τους κατοίκους κάθε τόπου, εξασφαλίζοντας βοήθεια για τους ασθενείς και εκπαίδευση για τα παιδιά.
Σύμφωνα με τη θεμελιώδη αρχή του ελευθεριακού κομμουνισμού, όπως είπαμε προηγουμένως, όλοι θα προετοιμαστούν να εκπληρώσουν τα εθελοντικά τους καθήκοντα -τα οποία θα μετατραπούν σε πραγματικό καθήκον όταν ο άνθρωπος θα εργάζεται ελεύθερα- για να προσφέρουν τη βοήθειά τους στη συλλογικότητα, σε σχέση με τις δυνάμεις και τις ικανότητές τους, και η Κομμούνα θα εκπληρώσει την υποχρέωσή της να αναλάβει τις ανάγκες τους.
Βέβαια, είναι ήδη απαραίτητο από τώρα να καθιερωθεί η ιδέα ότι η πρώτη περίοδος της επανάστασης δεν θα είναι εύκολη και ότι θα είναι απαραίτητο κάθε άτομο να συνεισφέρει το μέγιστο των δυνάμεών του και να καταναλώνει μόνο ό,τι επιτρέπουν οι δυνατότητες της παραγωγής. Κάθε εποικοδομητική περίοδος απαιτεί θυσίες και ατομική και συλλογική αποδοχή, καθώς και τη αποφυγή δημιουργίας δυσκολιών στο έργο του κοινωνικού μετασχηματισμού που θα πραγματοποιήσουμε όλοι με κοινή συμφωνία.
Σχέδιο οργάνωσης των παραγωγών.
Το οικονομικό σχέδιο οργάνωσης, σε όποια εκδοχή και αν εμφανίζεται η εθνική παραγωγή, θα είναι προσαρμοσμένο στις αυστηρότερες αρχές της κοινωνικής οικονομίας, θα διοικείται από τους παραγωγούς μέσω των διαφόρων οργάνων παραγωγής τους, θα ορίζεται στις γενικές συνελεύσεις των διαφόρων οργανώσεων και θα ελέγχεται ανά πάσα στιγμή μέσω αυτών.
Στη βάση (στο χώρο εργασίας, στο Συνδικάτο, στην Κομμούνα, σε κάθε ρυθμιστικό όργανο της νέας κοινωνίας), ο παραγωγός -το άτομο- είναι το κύτταρο, ο ακρογωνιαίος λίθος όλων των κοινωνικών, οικονομικών και ηθικών δημιουργιών.
Ως συνδετικό όργανο μέσα στην Κομμούνα και στο χώρο εργασίας, το Συμβούλιο Εργαστηρίου και Εργοστασίου έρχεται σε συμφωνία με όλα τα άλλα κέντρα εργασίας.
Ως συνδετικό όργανο από Συνδικάτο σε Συνδικάτο (ένωση παραγωγών), τα Συμβούλια Στατιστικής και Παραγωγής θα συνεχίσουν να ομοσπονδιοποιούνται μεταξύ τους μέχρι να σχηματίσουν ένα σταθερό και στενό δίκτυο μεταξύ όλων των παραγωγών της Ιβηρικής Συνομοσπονδίας.
Στην ύπαιθρο ο παραγωγός είναι το θεμέλιο και θα ενεργεί μέσω της Κομμούνας.
Η Κομμούνα θα διαχειρίζεται όλο τον φυσικό πλούτο μιας πολιτικής και γεωγραφικής οριοθετημένης περιοχής.
Ως συννεκτικός φορέας, το Συμβούλιο Καλλιέργειας, το οποίο θα αποτελείται εν μέρει από τεχνικά στοιχεία και εργαζόμενους που θα ενσωματωθούν από τις ενώσεις των αγροτικών παραγωγών, θα είναι υπεύθυνο για την καθοδήγηση της εντατικοποίησης της παραγωγής, αποφασίζοντας τις εκτάσεις που είναι καταλληλότερες για εντατική παραγωγή, ανάλογα με τη χημική τους σύνθεση.
Αυτά τα Συμβούλια Καλλιέργειας θα δημιουργήσουν το ίδιο δίκτυο σχέσεων που δημιουργούν τα Συμβούλια Εργασίας, τα Συμβούλια Εργοστασίων και τα Συμβούλια Στατιστικής και Παραγωγής. Θα συμπληρώνουν την ελεύθερη ομοσπονδία που εκπροσωπεί την κοινότητα ως πολιτικό έδαφος και γεωγραφική υποδιαίρεση.
Για όσο η Ισπανία θα είναι η μόνη χώρα που έχει πραγματοποιήσει τον κοινωνικό της μετασχηματισμό, οι Ενώσεις Βιομηχανικών Παραγωγών και οι Ενώσεις Αγροτικών Παραγωγών θα ομοσπονδιοποιηθούν σε εθνικό επίπεδο, εάν τα διλήμματα και η εμπειρία δείχνουν ότι μια τέτοια ομοσπονδία μεγάλης κλίμακας είναι κατάλληλη για την αποδοτικότερη ανάπτυξη της οικονομίας.
Η ομοσπονδία μεγάλης κλίμακας θα πραγματοποιηθεί για εκείνες τις υπηρεσίες των οποίων τα χαρακτηριστικά τείνουν προς αυτήν, διευκολύνοντας τις αναγκαίες και λογικές σχέσεις μεταξύ όλων των Ελευθεριακών Κοινοτήτων της Χερσονήσου.
Πιστεύουμε ότι με την πάροδο του χρόνου η νέα κοινωνία θα καταφέρει να προικίσει κάθε κοινότητα με όλα τα γεωργικά και βιομηχανικά στοιχεία που είναι απαραίτητα για την αυτονομία της, σε συμφωνία με τη βιολογική αρχή που δηλώνει ότι ο πιο ελεύθερος άνθρωπος -στην προκειμένη περίπτωση, η κοινότητα- είναι αυτός που έχει τις λιγότερες ανάγκες από τους άλλους.
Οι Ελευθεριακές Κοινότητες και οι λειτουργίες τους.
Η πολιτική διατύπωση της επανάστασής μας πρέπει να βασιστεί σε αυτή την τριλογία: το άτομο, η κομμούνα και η ομοσπονδία.
Στο πλαίσιο ενός σχεδίου δραστηριοτήτων διαρθρωμένου σε όλες τις τάξεις, ειδομένη από μια στιβαρή σκοπιά, ο τρόπος διοίκησης θα έχει απόλυτο Κοινοτικό χαρακτήρα. Η βάση αυτής της διοίκησης θα είναι, επομένως, η Κομμούνα.
Οι Κοινότητες αυτές θα είναι αυτόνομες και θα ομοσπονδιοποιούνται σε περιφερειακό και εθνικό επίπεδο για την υλοποίηση στόχων γενικού περιεχομένου.
Το δικαίωμα της αυτονομίας δεν θα αποκλείει το καθήκον της εκπλήρωσης των συμφωνιών συλλογικής συνύπαρξης, οι οποίες συμφωνίες θα γίνονται σε πλήρη επίγνωση και θα γίνονται πλήρως αποδεκτές.
Έτσι, λοιπόν, μια Κομμούνα καταναλωτών, χωρίς όρια στον εθελοντισμό, θα δεσμεύεται να υπακούει σε εκείνους τους κανόνες γενικού χαρακτήρα που έχουν συμφωνηθεί από την πλειοψηφία μετά από ελεύθερη συζήτηση.
Από την άλλη πλευρά, οι κοινότητες που αντιστέκονται στην εκβιομηχάνιση, που συμφωνούν σε άλλους τύπους συνύπαρξης, για παράδειγμα οι φυσιολάτρες και οι γυμνιστές, θα έχουν το δικαίωμα σε μια αυτόνομη διοίκηση, απαλλαγμένη από γενικούς συμβιβασμούς.
Δεδομένου ότι αυτές οι κοινότητες γυμνιστών-νατουριστών και οι άλλοι τύποι κοινοτήτων δεν θα είναι σε θέση να εκπληρώσουν όλες τις ανάγκες τους, όντας περιορισμένες, οι αντιπρόσωποί τους στα συνέδρια της Ιβηρικής Συνομοσπονδίας Αυτόνομων Ελευθεριακών Κοινοτήτων θα μπορούν να κανονίζουν οικονομικές συμφωνίες με τις άλλες Αγροτικές και Βιομηχανικές Κοινότητες.
Συμπερασματικά προτείνουμε:
-Τη δημιουργία της Κομμούνας ως πολιτικής και διοικητικής οντότητας.
-Η Κομμούνα θα είναι αυτόνομη και συνομοσπονδιακή με όλες τις άλλες Κομμούνες.
-Οι κοινότητες θα ομοσπονδιοποιηθούν νομαρχιακά και περιφερειακά, καθορίζοντας με ελεύθερη βούληση τα γεωγραφικά τους όρια. Δημιουργία ενιαίων Κοινοτήτων από μικρές πόλεις, μικρά χωριά και τόπους, όταν αυτό είναι πρόσφορο.
Το σύνολο αυτών των κοινοτήτων θα αποτελέσει μια Ιβηρική Συνομοσπονδία Αυτόνομων Ελευθεριακών Κοινοτήτων.
Για τη λειτουργία της κατανομής της παραγωγής και για να μπορέσουν οι Κοινότητες να θρέψουν καλύτερα τον εαυτό τους, θα μπορούν να δημιουργήσουν εκείνα τα συμπληρωματικά διευθυντικά όργανα για να το επιτύχουν αυτό, για παράδειγμα, ένα Συνομοσπονδιακό Συμβούλιο Παραγωγής και Διανομής με άμεση εκπροσώπηση από τις Εθνικές Ομοσπονδίες Παραγωγής και από το Ετήσιο Συνέδριο των Κοινοτήτων.
Εσωτερική αποστολή και λειτουργίες της κοινότητας.
Η Κομμούνα πρέπει να φροντίζει αυτό που αφορά το ατομικό όφελος.
Πρέπει να επιβλέπει όλες τις εργασίες συντονισμού, συντήρησης και καλλωπισμού του πληθυσμού της, από τα καταλύματα των κατοίκων της μέχρι τα είδη και τα προϊόντα που θέτουν στην υπηρεσία τους τα Συνδικάτα ή οι Ενώσεις Παραγωγών.
Θα ασχοληθεί επίσης με την υγιεινή, τις κοινοτικές στατιστικές, τις συλλογικές ανάγκες, με τη διδασκαλία, με τα υγειονομικά ιδρύματα και με τη διατήρηση και τη βελτίωση των τοπικών μέσων επικοινωνίας.
Θα οργανώσει τις σχέσεις με τις άλλες κοινότητες και θα φροντίσει να ενθαρρύνει όλες τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.
Για την εύρυθμη εκπλήρωση αυτής της αποστολής, θα διοριστεί ένα Κοινοτικό Συμβούλιο στο οποίο θα συγκεντρωθούν εκπρόσωποι των Συμβουλίων Γεωργίας, Υγείας, Πολιτισμού, Διανομής, Παραγωγής και Στατιστικής.
Οι διαδικασίες εκλογής των Κοινοτικών Συμβουλίων θα καθοριστούν σύμφωνα με ένα σύστημα που θα καθιερωθεί λαμβάνοντας υπόψη τις διαφορές που δικαιολογεί η πυκνότητα του πληθυσμού, λαμβάνοντας υπόψη ότι θα χρειαστεί χρόνος για την πολιτική αποκέντρωση της μητρόπολης, η οποία θα συγκροτηθεί με τις δικές της Ομοσπονδίες Κοινοτήτων.
Όλες αυτές οι θέσεις δεν θα έχουν εκτελεστικό ή γραφειοκρατικό χαρακτήρα, εκτός από την εκτέλεση τεχνικών ή απλών στατιστικών λειτουργιών. Οι άνθρωποι που θα εκλεγούν σε αυτές τις θέσεις θα εκτελούν τις παραγωγικές τους αποστολές, ενώ στο τέλος της εργάσιμης ημέρας θα συναντώνται σε συνεδριάσεις για να συζητούν ζητήματα λεπτομερειών που δεν θα χρειάζονται την έγκριση των κοινοτικών συνελεύσεων.
Οι συνελεύσεις θα πραγματοποιούνται όσο συχνά κρίνουν αναγκαίο τα συμφέροντα της κοινότητας, με αίτηση των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου ή με την θέληση των κατοίκων της κάθε κοινότητας.
Σχέσεις και ανταλλαγές προϊόντων.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η οργάνωσή μας είναι ομοσπονδιακού τύπου και διασφαλίζει την ελευθερία του ατόμου εντός της ομάδας και της Κομμούνας. Η ελευθερία των Κομμούνων διασφαλίζεται μέσα στις Ομοσπονδίες. Και η ελευθερία των Ομοσπονδιών των Κομμούνων εξασφαλίζεται μέσα στις Συνομοσπονδίες.
Επομένως, προχωράμε από το άτομο προς τη συλλογικότητα, διασφαλίζοντας τα δικαιώματά του προκειμένου να διατηρήσουμε την απαραβίαστη αρχή της ελευθερίας.
Οι κάτοικοι της Κομμούνας συζητούν μεταξύ τους τα εσωτερικά τους προβλήματα: παραγωγή, κατανάλωση, διδασκαλία, υγιεινή και, όταν είναι απαραίτητο, ηθική ανάπτυξη και οικονομία.
Όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα που επηρεάζουν μια ολόκληρη περιοχή κοινοτήτων ή μια επαρχία, οι Ομοσπονδίες θα πρέπει να συζητούν τα θέματα αυτά με συναντήσεις και συνελεύσεις που έχουν συγκληθεί με εκπροσώπηση από όλες τις κοινότητες. Οι αντιπρόσωποι σε αυτές τις συνεδριάσεις θα παρέχουν τις απόψεις που έχουν προηγουμένως εγκριθεί από τις Κοινότητές τους.
Για παράδειγμα, εάν είναι απαραίτητο να κατασκευαστούν δρόμοι, που θα συνδέουν τους λαούς μιας περιοχής ή μεταφορές και ανταλλαγές προϊόντων μεταξύ γεωργικών και βιομηχανικών περιοχών, είναι φυσικό όλες οι Κοινότητες να εξηγήσουν τις απόψεις τους, αφού θα είναι επίσης απαραίτητο να προσφέρουν τη συνεργασία τους.
Σε θέματα περιφερειακού χαρακτήρα, η Περιφερειακή Ομοσπονδία θα είναι αυτή που θα θέτει σε εφαρμογή τις συμφωνίες και οι συμφωνίες αυτές θα αντικατοπτρίζουν την κυρίαρχη βούληση όλων των κατοίκων της περιοχής.
Επομένως, όλα εκκινούν από το άτομο, περνούν στην Κομμούνα, από την Κομμούνα μετακινούνται στην Ομοσπονδία και, τέλος, στη Συνομοσπονδία.
Θα προσεγγίσουμε τα προβλήματα εθνικού τύπου με τον ίδιο τρόπο, αφού τα οργανωτικά μας όργανα θα αλληλοσυμπληρώνονται.
Η εθνική οργάνωση θα ρυθμίζει σχέσεις διεθνούς χαρακτήρα, όντας σε άμεση επαφή με το προλεταριάτο άλλων χωρών, χρησιμοποιώντας τα αντίστοιχα οργανωμένα όργανά τους ως ενδιάμεσους, συνδέοντας το ένα το άλλο, όπως στη Διεθνή Ένωση Εργαζομένων μας [IWA-AIT].
Για την ανταλλαγή προϊόντων από κοινότητα σε κοινότητα, θα καθοριστούν κοινοτικά συμβούλια σε σχέση με τις περιφερειακές ομοσπονδίες κοινοτήτων και το συνομοσπονδιακό συμβούλιο παραγωγής και διανομής.
Οι Κοινότητες θα αποκτούν ό,τι είναι αναγκαίο η μία από την άλλη και θα προσφέρουν τα πλεονάσματα η μία στην άλλη.
Με το δίκτυο σχέσεων που δημιουργείται μεταξύ των Κοινοτήτων και των Συμβουλίων Στατιστικής και Παραγωγής -που δημιουργούνται από τις Εθνικές Ομοσπονδίες Παραγωγών- το πρόβλημα της ανταλλαγής επιλύεται και απλοποιείται.
Σε ότι αφορά τις εσωτερικές ανταλλαγές προϊόντων της κοινότητας, αρκεί η κάρτα παραγωγής. Η κάρτα παραγωγής συντάσσεται από τα συμβούλια των εργαστηρίων και των εργοστασίων, δίνοντας το δικαίωμα σε κάποιον να αγοράσει ό,τι μπορεί για να καλύψει τις ανάγκες του.
Η κάρτα παραγωγής συνιστά την αρχή ενός συμβόλου ανταλλαγής που παραμένει συνδεδεμένο με αυτά τα δύο ρυθμιστικά στοιχεία:
Πρώτον, η κάρτα παραγωγής δεν είναι μεταβιβάσιμη,
Δεύτερον, ότι υιοθετείται μια διαδικασία σύμφωνα με την οποία η κάρτα παραγωγής περιέχει μια καταγραφή της αξίας της ημερήσιας εργασίας που έχει εκτελέσει ο κάτοχός της, και η αξία αυτή ισχύει μόνο για την απόκτηση προϊόντων εντός ενός έτους το πολύ.
Όσον αφορά τα μη εργαζόμενα τμήματα του πληθυσμού, τα κοινοτικά συμβούλια θα παρέχουν κάρτες κατανάλωσης.
Φυσικά, δεν μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα απόλυτο πρότυπο.
Είναι απαραίτητο να σεβαστούμε την αυτονομία των κοινοτήτων, οι οποίες, αν το κρίνουν σκόπιμο, μπορούν να καθιερώσουν ένα άλλο σύστημα εσωτερικής ανταλλαγής, υπό την προϋπόθεση ότι αυτά τα νέα συστήματα δεν είναι σε θέση να βλάψουν τα συμφέροντα άλλων κοινοτήτων με οποιονδήποτε τρόπο.
Τα καθήκοντα του ατόμου απέναντι στην κοινότητα και η έννοια της διανεμητικής δικαιοσύνης.
Ο Ελευθεριακός Κομμουνισμός είναι ασύμβατος με όλα τα σωφρονιστικά καθεστώτα, και αυτό συνεπάγεται την εξαφάνιση των σημερινών συστημάτων σωφρονιστικής δικαιοσύνης, και επομένως, των τιμωρητικών μέσων (φυλακές, εργασία σε φυλακές κ.λπ.).
Η παρούσα Συντακτική Επιτροπή είναι της γνώμης ότι ο κοινωνικός ντετερμινισμός είναι η κύρια αιτία των λεγόμενων εγκλημάτων που συμβαίνουν στη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων και, κατά συνέπεια, όταν εξαφανιστούν οι αιτίες των εγκλημάτων, τα εγκλήματα θα πάψουν να υπάρχουν στις περισσότερες περιπτώσεις.
Έτσι, λαμβάνουμε υπόψη μας το εξής:
Πρώτον. Ο άνθρωπος δεν είναι από τη φύση του κακός και ότι η παραβατικότητα είναι η λογική συνέπεια της κατάστασης της κοινωνικής αδικίας στην οποία ζούμε σήμερα.
Δεύτερον. Προκειμένου ο άνθρωπος να καλύψει τις ανάγκες του, είναι επίσης απαραίτητο να του δοθεί η ευκαιρία για μια ορθολογική και ανθρώπινη εκπαίδευση, η οποία θα εξαλείψει τις αιτίες του εγκλήματος.
Ως εκ τούτου, κατανοούμε ότι όταν το άτομο αδυνατεί να συμμορφωθεί με τα καθήκοντά του, τόσο στην ηθική του ιδιότητα όσο και στις λειτουργίες του ως παραγωγού, οι λαϊκές συνελεύσεις θα είναι αυτές που θα δώσουν μια δίκαιη λύση στο θέμα σε εναρμονισμένο κλίμα.
Ο Ελευθεριακός Κομμουνισμός, επομένως, θα στηρίζεται στην Ιατρική και την Εκπαίδευση, μοναδικά προληπτικά μέσα που η επιστήμη αναγνωρίζει ως ορθό δικαίωμα.
Όταν ένα άτομο πέφτει θύμα ενός παθολογικού φαινομένου και παραβιάζει την αρμονία που διέπει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, η θεραπευτική αγωγή θα του επουλώσει την ανισορροπία και θα τονώσει μέσα του το συναίσθημα της ηθικής κοινωνικής ευθύνης που μια νοσηρή κληρονομιά του στέρησε εξ αρχής.
Η οικογένεια και οι σεξουαλικές σχέσεις.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η οικογένεια ήταν ο πρώτος πολιτιστικός πυρήνας του ανθρώπινου είδους, ότι έχει εκπληρώσει αξιοθαύμαστες λειτουργίες που σχετίζονται με την ηθική καλλιέργεια και την αλληλεγγύη- ότι έχει επιβιώσει μέσα στην εξέλιξη της ίδιας της οικογένειας, καθώς και μέσα σε εκείνη της φυλής, της φυλής, της πόλης και του έθνους- και ότι είναι δίκαιο να υποθέσουμε ότι θα επιβιώσει ακόμη πολύ περισσότερο.
Η επανάσταση δεν πρέπει να λειτουργήσει βίαια εναντίον της οικογένειας, εκτός από τις περιπτώσεις δυσλειτουργικών οικογενειών, στις οποίες θα αναγνωρίσει και θα υποστηρίξει το δικαίωμα του χωρισμού.
Δεδομένου ότι το πρώτο μέτρο της ελευθεριακής επανάστασης συνίσταται στην εξασφάλιση της οικονομικής ανεξαρτησίας των ατόμων, χωρίς διάκριση φύλου, η αλληλεξάρτηση που δημιουργείται στο καπιταλιστικό σύστημα -λόγω του ότι είναι μια υποδεέστερη οικονομία- μεταξύ ανδρών και γυναικών θα εξαφανιστεί μαζί με τον καπιταλισμό.
Εξυπακούεται, επομένως, ότι τα δύο φύλα θα είναι ίσα, τόσο στα δικαιώματα όσο και στις υποχρεώσεις.
Ο Ελευθεριακός Κομμουνισμός διακηρύσσει την ελεύθερη αγάπη, χωρίς καμία ρύθμιση εκτός από τη θέληση του άνδρα και της γυναίκας, εγγυάται στα παιδιά συλλογική ασφάλεια και τα σώζει από τις ανθρώπινες εκτροπές με την εφαρμογή βιολογικών-ευγονικών αρχών.
Ομοίως, από μια εξαίρετη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση που θα ξεκινά από το σχολείο, θα τείνουμε προς την επιλογή των ειδών σε συμφωνία με τους στόχους της ευγονικής, έτσι ώστε τα ανθρώπινα ζευγάρια να τεκνοποιούν συνειδητά εξαίρετα και υγιή παιδιά.
Όσον αφορά τα προβλήματα ηθικής φύσης που μπορεί να εγείρει ο έρωτας σε μια ελευθεριακή κομμουνιστική κοινωνία, όπως η απόρριψη του έρωτα, η κοινότητα και η ελευθερία δεν έχουν παρά δύο κατευθύνσεις, έτσι ώστε οι σεξουαλικές και οι ανθρώπινες σχέσεις να αναπτύσσονται κανονικά.
Για το άτομο που θέλει την αγάπη με βία ή κτηνωδώς -αν η συναίνεση ή ο σεβασμός των δικαιωμάτων του ατόμου δεν είναι αρκετός-, θα πρέπει να καταφύγει στον χωρισμό. Η αλλαγή νερού και αέρα συνιστάται για πολλές ασθένειες. Για την αρρώστια του έρωτα -που είναι αρρώστια όταν δημιουργεί πείσμα και τύφλωση- θα πρέπει να συστηθεί η αλλαγή της Κομμούνας για να απομακρυνθεί ο άρρωστος από το περιβάλλον που του στερεί την καλή λογική και τον τρελαίνει, αν και δεν είναι πιθανό ότι αυτές οι απογοητεύσεις θα δημιουργηθούν σε ένα περιβάλλον σεξουαλικής ελευθερίας.
Το θρησκευτικό ζήτημα.
Η θρησκεία, μια καθαρά υποκειμενική εκδήλωση του ανθρώπινου όντος, θα αναγνωριστεί μόλις παραμείνει στο άδυτο της ατομικής συνείδησης. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα θεωρηθεί με σεβασμό όταν έρχεται με τη μορφή δημόσιας επίδειξης ή με τη μορφή ηθικού ή πνευματικού εξαναγκασμού.
Τα άτομα θα είναι ελεύθερα να συλλάβουν όσες ηθικές ιδέες ταιριάζουν στις ανάγκες τους, καταργώντας όλες τις τελετουργίες.
Εκπαίδευση, Τέχνη, Επιστήμη και Ελεύθερος Πειραματισμός.
Το πρόβλημα της διδασκαλίας θα πρέπει να προσεγγιστεί με ριζοσπαστικές μεθόδους.
Καταρχάς, ο αναλφαβητισμός θα πρέπει να καταπολεμηθεί δυναμικά και συστηματικά.
Ο πολιτισμός θα πρέπει να επιστραφεί σε αυτούς που τον στερήθηκαν ως καθήκον επανορθωτικής κοινωνικής δικαιοσύνης που πρέπει να αναλάβει η επανάσταση, λαμβάνοντας υπόψη ότι, όπως ακριβώς ο καπιταλισμός ήταν ο κλέφτης και ο δεσμώτης του κοινωνικού πλούτου, έτσι και οι πόλεις ήταν οι κλέφτες και οι δεσμώτες του πολιτισμού και της διδασκαλίας.
Η επιστροφή του υλικού πλούτου και του πολιτισμού είναι οι βασικοί στόχοι της επανάστασής μας. Πώς; Απαλλοτριώνοντας τον καπιταλισμό υλικά και διανέμοντας τον πολιτισμό σε όσους τον στερούνται ηθικά.
Επομένως, η εκπαιδευτική μας εργασία θα πρέπει να χωριστεί σε δύο περιόδους. Έχουμε μια εκπαιδευτική εργασία να πραγματοποιήσουμε αμέσως μετά την κοινωνική επανάσταση και μια γενική ανθρώπινη εργασία να πραγματοποιήσουμε μέσα στη νεοσύστατη κοινωνία.
Το άμεσο καθήκον θα είναι η οργάνωση μεταξύ του αναλφάβητου πληθυσμού μιας στοιχειώδους κουλτούρας που θα αποτελείται, για παράδειγμα, από την εκμάθηση της ανάγνωσης και της γραφής, της λογιστικής, της φυσικής καλλιέργειας, της υγιεινής, της ιστορικής διαδικασίας της εξέλιξης και της επανάστασης, της θεωρίας της ανυπαρξίας του θεού κ.λπ.
Αυτό μπορεί να το πραγματοποιήσει ένας μεγάλος αριθμός της καλλιεργημένης νεολαίας, η οποία, προσφέροντας εθελοντική υπηρεσία στον πολιτισμό, θα το επιτύχει αυτό κατά τη διάρκεια ενός ή δύο ετών, με τον κατάλληλο έλεγχο και καθοδήγηση από την Εθνική Ομοσπονδία Παιδείας.
Αμέσως μετά την ανακήρυξη του ελευθεριακού Κομμουνισμού, η ομοσπονδία θα αναλάβει όλα τα κέντρα διδασκαλίας και θα αξιολογήσει την αξία της επαγγελματικής και εθελοντικής σχολής. Η Εθνική Ομοσπονδία Εκπαίδευσης θα διαχωρίσει εκείνους που είναι διανοητικά και, κυρίως, ηθικά ανίκανοι να προσαρμοστούν στις ανάγκες μιας ελεύθερης εκπαίδευσης. Η εκλογή του διδακτικού προσωπικού στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα λαμβάνει υπόψη μόνο την αποδεδειγμένη ικανότητα σε πρακτικές ασκήσεις.
Η διδασκαλία ως παιδαγωγική αποστολή κατάλληλη για τη διαπαιδαγώγηση μιας νέας ανθρωπότητας θα είναι ελεύθερη, επιστημονική και ισότιμη και για τα δύο φύλα, προικισμένη με όλα τα απαραίτητα στοιχεία για την άσκησή της, ανεξάρτητα από τον κλάδο της παραγωγικής δραστηριότητας ή της ανθρώπινης γνώσης. Η υγιεινή και η παιδιατρική θα έχουν προνομιακή θέση για να εκπαιδεύουν τις γυναίκες στο πώς να γίνουν μητέρες από το σχολείο.
Ομοίως, θα δοθεί κατ’ αρχήν προσοχή στη σεξουαλική αγωγή για τη βελτίωση του είδους.
Θεωρούμε ότι η θεμελιώδης λειτουργία της εκπαίδευσης είναι η διαμόρφωση ανθρώπων με τις δικές τους απόψεις -ας γίνει κατανοητό ότι όταν μιλάμε για ανθρώπους, μιλάμε γενικά-, και γι’ αυτό είναι απαραίτητο ο δάσκαλος να καλλιεργεί όλες τις ικανότητες του παιδιού και να επιτυγχάνει την πλήρη ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων του παιδιού.
Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού συστήματος που θα εφαρμόσει ο ελευθεριακός κομμουνισμός, το σύστημα των τιμωριών και των ανταμοιβών θα αποκλειστεί οριστικά, επειδή κάθε ανισότητα ζυμώνεται σε αυτές τις δύο αρχές.
Ο κινηματογράφος, το ραδιόφωνο, οι εκπαιδευτικές αποστολές, τα βιβλία, τα κινούμενα σχέδια, οι προβολές, θα αποτελέσουν εξαιρετικά και αποτελεσματικά βοηθήματα για έναν ταχύ πνευματικό και ηθικό μετασχηματισμό των σημερινών γενεών και για την ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών και των εφήβων που γεννιούνται και αναπτύσσονται σε ένα ελευθεριακό κομμουνιστικό σύστημα.
Εκτός από την απλή εκπαιδευτική παράμετρο, στα πρώτα χρόνια της ζωής στην ελευθεριακή κομμουνιστική κοινωνία, ο καθένας θα έχει εξασφαλίσει, για όσο ζει, την πρόσβαση και το δικαίωμα στην επιστήμη, την τέχνη και την έρευνα όλων των τομέων που είναι συμβατοί με τις απαραίτητες παραγωγικές δραστηριότητες, η άσκηση των οποίων θα εγγυάται την ισορροπία και την υγεία της ανθρώπινης φύσης.
Σε μια ελευθεριακή κομμουνιστική κοινωνία, οι παραγωγοί δεν θα χωρίζονται σε χειρωνακτικά και διανοητικά εργαζόμενους, αλλά όλοι θα είναι χειρωνακτικά και διανοητικά εργαζόμενοι ταυτόχρονα. Και η πρόσβαση στις τέχνες και τις επιστήμες θα είναι ελεύθερη, διότι ο χρόνος κατά τον οποίο θα υπάρχει πρόσβαση σε αυτές θα ανήκει στο άτομο, όχι στην κοινότητα, η οποία θα ελευθερώνει το άτομο να το πράξει αυτό, αν το επιθυμεί, μόλις ολοκληρωθεί η εργάσιμη ημέρα ο παραγωγός έχει εκπληρώσει το καθήκον του παραγωγού.
Υπάρχουν ανάγκες πνευματικής φύσεως, παράλληλες με τις υλικές ανάγκες, οι οποίες θα εκδηλωθούν με μεγαλύτερη δύναμη σε μια κοινωνία που ικανοποιεί τις πρωταρχικές ανάγκες και που αφήνει τον άνθρωπο ηθικά χειραφετημένο.
Επειδή η εξέλιξη είναι μια συνεχής γραμμή, αν και όχι ευθύγραμμη κατά καιρούς, το άτομο θα έχει πάντα φιλοδοξίες, επιθυμίες να βελτιώσει αυτό που έχουν επιτύχει οι γονείς του, οι συνάνθρωποί του ή το ίδιο.
Μια κοινωνία που βασίζεται στην ελεύθερη εξερεύνηση και την ελευθερία κάθε ανθρώπινης ζωής δεν θα είναι σε θέση να πνίξει υλικά ή γενικά τη λαχτάρα για βελτίωση, για καλλιτεχνική, επιστημονική και λογοτεχνική δημιουργία και για πειραματισμό.
Η ελευθεριακή κομμουνιστική κοινωνία δεν θα επιτρέψει να χαθούν αυτοί οι πόθοι, όπως συμβαίνει σήμερα, αλλά, αντίθετα, θα τους ενθαρρύνει και θα τους καλλιεργεί, έχοντας κατά νου ότι ο άνθρωπος δεν ζει μόνο με το ψωμί και ότι μια ανθρωπότητα που ζει μόνο με το ψωμί είναι επαίσχυντη.
Δεν είναι λογικό να υποθέσουμε ότι θα μας λείψει η επιθυμία για αναψυχή στη νέα μας κοινωνία. Για το σκοπό αυτό, στις Αυτόνομες Ελευθεριακές Κοινότητες θα διατίθενται ημέρες για γενική αναψυχή, τις οποίες θα ορίζουν οι συνελεύσεις, επιλέγοντας και θέτοντας στην άκρη συμβολικές ημερομηνίες της ιστορίας και της φύσης.
Με τον ίδιο τρόπο οι καθημερινές θα αφιερώνονται σε θεατρικές και κινηματογραφικές παρουσιάσεις και πολιτιστικά συνέδρια που θα προσφέρουν χαρά και διασκέδαση από κοινού.
Προάσπιση της Επανάστασης.
Αναγνωρίζουμε την ανάγκη να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις που έγιναν από την επανάσταση, επειδή υπάρχουν περισσότερες επαναστατικές δυνατότητες στην Ισπανία απ’ ό,τι στις χώρες που την περιβάλλουν.
Πρέπει να υποθέσουμε ότι ο καπιταλισμός σε αυτές τις χώρες δεν θα παραιτηθεί από τα συμφέροντα που έχει αποκτήσει στην Ισπανία.
Επομένως, για όσο η κοινωνική επανάσταση δεν έχει θριαμβεύσει διεθνώς, θα ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα για την υπεράσπιση του νέου καθεστώτος, είτε πρόκειται για τον κίνδυνο ξένης καπιταλιστικής εισβολής, που έχει προαναγγελθεί, είτε για την αποφυγή της αντεπανάστασης στο εσωτερικό της χώρας.
Ένας μόνιμος στρατός θα αποτελούσε τον μεγαλύτερο κίνδυνο για την επανάσταση, επειδή η δικτατορία θα σφυρηλατηθεί υπό την επιρροή του και θα δώσει το θανατηφόρο χτύπημα στην επανάσταση.
Σε περιόδους αγώνα, όταν οι δυνάμεις του κράτους, στο σύνολό τους ή εν μέρει, ενωθούν εναντίον του Λαού, οι οργανωμένες, ένοπλες δυνάμεις μας θα προσφέρουν τη συνεργασία τους στους δρόμους για να νικήσουν την αστική τάξη. Μόλις οι δυνάμεις μας τους νικήσουν, το έργο τους θα έχει τελειώσει.
Ο ένοπλος λαός θα είναι η καλύτερη εγγύηση απέναντι σε κάθε πρόθεση αποκατάστασης του κατεστραμμένου καθεστώτος από δυνάμεις εκ των έσω ή εκ των έξω. Υπάρχουν χιλιάδες εργαζόμενοι που έχουν πορευτεί στους στρατώνες και που γνωρίζουν τη σύγχρονη στρατιωτική τεχνική.
Κάθε Κομμούνα θα διατηρήσει τους εξοπλισμούς και τα αμυντικά της στοιχεία. Μέχρι να εδραιωθεί οριστικά η επανάσταση αυτά δεν θα καταστραφούν για να μετατραπούν σε όργανα εργασίας.
Συνιστούμε την ανάγκη διατήρησης αεροπλάνων, αρμάτων μάχης, τεθωρακισμένων φορτηγών, πολυβόλων και αντιαεροπορικών κανονιών, διότι η πραγματική απειλή της ξένης εισβολής προέρχεται από τον ουρανό.
Αν έρθει αυτή η στιγμή, ο Λαός θα κινητοποιηθεί γρήγορα για να αντιμετωπίσει τον εχθρό κατά μέτωπο. Και οι παραγωγοί [εργαζόμενοι] θα επιστρέψουν στη δουλειά τους μόλις ολοκληρώσουν την αμυντική τους αποστολή.
Αυτή η γενική κινητοποίηση θα αποτελείται από όλους τους ανθρώπους και των δύο φύλων που είναι ικανοί να πολεμήσουν και προετοιμασμένοι να εκτελέσουν πολλαπλές, απαραίτητες αποστολές στη μάχη.
Οι διοικητές στο πλαίσιο της συνομοσπονδιακής μας άμυνας, που επεκτείνεται στα κέντρα παραγωγής, θα είναι οι πιο πολύτιμοι βοηθοί για την εδραίωση των κατακτήσεων της επανάστασης και για την εκπαίδευση στοιχείων για τη μάχη στους αγώνες που πρέπει να διατηρήσουμε σε μεγάλες περιοχές για την υπεράσπιση της επανάστασης.
Ως εκ τούτου, δηλώνουμε,
Πρώτον. Ο αφοπλισμός του καπιταλισμού σημαίνει την παράδοση των όπλων στις Κομμούνες, στις οποίες θα ανατεθεί η δική τους διατήρηση και οι οποίες θα φροντίσουν -σε εθνικό επίπεδο- να οργανώσουν αποτελεσματικά τις αμυντικές μεθόδους.
Δεύτερον. Στο διεθνές περιβάλλον, θα πρέπει να διεξάγουμε μια έντονη προπαγάνδα ανάμεσα στο προλεταριάτο όλων των χωρών, έτσι ώστε να υψώσουν δυναμικά τη διαμαρτυρία τους, εξαγγέλλοντας κινήματα αλληλέγγυου χαρακτήρα απέναντι σε οποιαδήποτε απόπειρα εισβολής εκ μέρους των αντίστοιχων κυβερνήσεων.
Ταυτόχρονα, η Ιβηρική Συνομοσπονδία Αυτόνομων Ελευθεριακών Κοινοτήτων μας θα βοηθήσει, ηθικά και υλικά, όλους τους εκμεταλλευόμενους της γης να απελευθερωθούν μια για πάντα από την τερατώδη κηδεμονία του καπιταλισμού και του κράτους.
Εν κατακλείδι.
Τελειώσαμε τη δουλειά μας. Πριν φτάσουμε στο τελικό μας σημείο, νομίζουμε ότι πρέπει να επιμείνουμε σε αυτή την ιστορική ώρα στο γεγονός ότι δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι αυτό το ψήφισμα θα πρέπει να χρησιμεύσει ως κάτι οριστικό που θα γίνει ένα τελεσίδικο πρότυπο μπροστά στα εποικοδομητικά καθήκοντα του επαναστατικού προλεταριάτου.
Η ελπίδα αυτής της Συντακτικής Επιτροπής είναι πολύ πιο μετριοπαθής. Θα ήταν ευτυχές αν το Συνέδριο έβλεπε σε αυτό το ψήφισμα τις γενικές γραμμές του αρχικού σχεδίου που πρέπει να υλοποιήσουν όλες οι εργατικές τάξεις, το σημείο εκκίνησης της ανθρωπότητας προς την επίτευξη της συνολικής χειραφέτησής της.
Ας βελτιώσει το έργο μας όποιος αισθάνεται αρκετά ευφυής, θαρραλέος και ικανός να το κάνει.
πηγή: https://theanarchistlibrary.org/library/the-confederal-concept-of-libertarian-communism