Αlexander Schapiro, Η ΕΣΣΔ και η CNT μια ασυνείδητη στάση

Η ΕΣΣΔ και η CNT1

μια ασυνείδητη στάση

Mε αυξανόμενη θλίψη και αίσθηση οδυνηρής πληγής διαβάζει κανείς, σήμερα και εδώ και αρκετό καιρό, την Solidaridad Obrera, το δημοσιογραφικό όργανο της CNT. Δεν μπορεί κανείς να αποφύγει το συμπέρασμα- ότι αυτή η καθημερινή εφημερίδα, με την ημερήσια κυκλοφορία του ενός τετάρτου του εκατομμυρίου αντιτύπων, έχει μετατραπεί σε μια ημιεπίσημη εφημερίδα της ΕΣΣΔ.

Αρκεί να ξεφυλλίσει κανείς τις σελίδες της αντιμπολσεβίκικης Soli για να διαπιστώσει ότι είναι γεμάτη με άρθρα που υποστηρίζουν την ΕΣΣΔ και την εξωτερική πολιτική του Στάλιν, χωρίς το παραμικρό ίχνος διαφωνίας να αμαυρώνει αυτή την εντύπωση.

Αρκεί να ξεφυλλίσουμε μια ντουζίνα τεύχη της Soli τον τελευταίο καιρό σχετικά με τη στάση της ΕΣΣΔ στη Γενεύη και τη Νιόν.

“Το παγκόσμιο προλεταριάτο πρέπει να υποστηρίξει τη στάση της ΕΣΣΔ μια για πάντα”, λέει ένα κάλεσμα στις 9 Σεπτεμβρίου, ενώ το κύριο άρθρο της ίδιας έκδοσης δηλώνει ότι “όλοι οι ελεύθεροι άνθρωποι στον κόσμο πρέπει να υποστηρίξουν τα αιτήματα της ΕΣΣΔ” και, για να ενισχύσει αυτή την άποψη, ένα άλλο κάλεσμα διακηρύσσει ότι “υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να ενισχυθεί η αποφασιστική θέση της ΕΣΣΔ: η παγκόσμια δράση των εργαζομένων σε συνεννόηση με το σοβιετικό προλεταριάτο”.

Την επόμενη μέρα βρίσκουμε την Soli να υποστηρίζει ότι “το προλεταριάτο περιμένει ένα σημάδι από τη Ρωσία”. Κατά μια σύμπτωση που δεν μπορεί παρά να προκαλέσει ένα χαμόγελο, ένας τίτλος στην ίδια σελίδα αναφέρει: “Μακιαβέλι, η έμπνευση της Ιταλίας και της Γερμανίας…”, ξεχνώντας βέβαια απρόσεκτα να προσθέσει την ΕΣΣΔ, αυτόν τον πετυχημένο μαθητή του Ιταλού φιλοσόφου.

Μια μέρα αργότερα, στις 11 Σεπτεμβρίου, ο Soli ανακοινώνει ότι η εθνική επιτροπή της CNT στέλνει εκπρόσωπό της για να συμμετάσχει στην Επιτροπή (που έχει συσταθεί από τους Φίλους της ΕΣΣΔ) για τον εορτασμό της 20ής επετείου της ΕΣΣΔ.

Λίγες μέρες μετά, και είναι “η CNT της Μαδρίτης που συμμετέχει στο αφιέρωμα στη Σοβιετική Ένωση”.<

Στην Soli της 12ης Σεπτεμβρίου, καυχιέται ότι “η Ισπανία, αποκλεισμένη από τη Νιόν από τους Ευρωπαίους διπλωμάτες, θα ξαναπάρει τη θέση της, χάρη στη συνηγορία της ΕΣΣΔ” και στις 18 Σεπτεμβρίου το Soli προσφέρει ένα πορτρέτο του “συντρόφου” (ε;) Ovseenko με αφορμή το διορισμό του στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης της ΕΣΣΔ. Αλλά ακόμη και όταν η Soli και η CNT παρείχαν άφθονες αποδείξεις για την προσήλωσή τους στην ΕΣΣΔ, την κυβέρνησή της και τους εκπροσώπους της στη Νιόν και στη Βαρκελώνη, καμία από τις δύο δεν φείδεται ενίοτε βιτριολικών επικρίσεων για το PSUC, το οποίο είναι το Κομμουνιστικό Κόμμα της Καταλονίας, ένα παράρτημα της Τρίτης Διεθνούς, πλήρως υποταγμένο στις εντολές της ίδιας κυβέρνησης της ΕΣΣΔ. Ένα παράδοξο που αναδεικνύει την τραγικότητα μιας κατάστασης κατά την οποία η CNT είναι αναγκασμένη να παίζει αυτό το διπλό παιχνίδι: να υποστηρίζει ταυτόχρονα τη Μόσχα ενώ επιτίθεται στον ισπανικό πράκτορά της, το PSUC.

ίτε το θέλει κανείς είτε όχι, αυτό θέτει το ερώτημα: σε ποια περίπτωση η CNT και η Soli είναι ειλικρινείς και σε ποια όχι; Σίγουρα, η ΕΣΣΔ πουλάει τα πολεμικά της υλικά στη δημοκρατική Ισπανία. Λέμε “πουλάει”, γιατί έχει πιστοποιηθεί ότι ούτε ένα κιλό όπλων δεν έχει αποσταλεί από τον Στάλιν παρά μόνο έναντι χρηματικής πληρωμής… ή πληρωμής σε είδος. Ας αναδημοσιεύσουμε αυτό που έγραψε ο L. V. για το θέμα αυτό στην εφημερίδα Le Réveil της Γενεύης:

Οι φίλοι μας επικαλέστηκαν βοήθεια από τη Ρωσία. Δεν υπάρχει περίπτωση να επιτεθούν στους αντιπροσώπους της Μόσχας, γιατί η υλική υποστήριξη της Μόσχας, ενόψει της επαίσχυντης εγκατάλειψης των δημοκρατικών καπιταλιστικών κρατών και κυρίως της δειλίας του προλεταριάτου των χωρών αυτών που εξαπατήθηκαν από τους ηγέτες τους, είναι απολύτως απαραίτητη, αν επρόκειτο να διατηρηθεί οποιαδήποτε πιθανότητα να νικηθούν τα φασιστικά στρατεύματα! Αλλά γιατί να μην το πούμε ξεκάθαρα; Η Ρωσία μας έστειλε όπλα απροσδιόριστης ποιότητας και ποσότητας. Και σε αντάλλαγμα, η Ισπανία της έδωσε τα πάντα, και επιπλέον, η σοβιετική ηγεσία έθεσε ορισμένους όρους και υπέβαλε ορισμένες απαιτήσεις όσον αφορά την εσωτερική πολιτική. Γιατί λοιπόν να αναγνωρίσουμε τη σοβιετική βοήθεια και να μην παραδεχτούμε το αντάλλαγμα που επέβαλε η Μόσχα και αποδέχθηκε η Βαλένθια; Οι αναρχικές οργανώσεις έχουν πιαστεί κορόιδα και έχουν γίνει θύματα και συνεργοί αυτής της ασυνείδητης υποκρισίας”.

Πράγματι, αυτή η ασυνείδητη υποκρισία συνεχίζεται ακόμα μέρα με τη μέρα στη Soli και εξωτερικεύεται στην πολιτική φλερτ της CNT με την ΕΣΣΔ, γεγονός που την καθιστά άμεσο συνεργό της πολιτικής από την οποία η λεγόμενη “δημοκρατική Ισπανία, και κυρίως η Καταλονία, ταλανίζεται σήμερα. Ρωτάμε για άλλη μια φορά: Ποια από τις στάσεις της CNT είναι η ειλικρινής; Η δικαιολογημένη κριτική της PSUC ή ο εξίσου αδικαιολόγητος θαυμασμός της κυβέρνησης της ΕΣΣΔ και των εκπροσώπων της στο εξωτερικό, Litvinov και Ovseenko; Ή μήπως η CNT είναι ειλικρινής και στις δύο περιπτώσεις; Ή ανειλικρινής; Εδώ; ή εκεί;

Όποια απάντηση και αν δώσει η CNT σε αυτά τα ερωτήματα, δύο γεγονότα παραμένουν: η κυβέρνηση της Μόσχας εκμεταλλεύεται θαυμάσια τις σιωπές της CNT για να υπονομεύσει τα θεμέλιά της, καθώς η CNT μετατρέπεται χωρίς τη θέλησή της σε συνεργό της αντεπαναστατικής και καπιταλιστικής-δημοκρατικής πολιτικής που ακολουθεί η Μόσχα ανελλειπώς.

Η CNT, η οποία είναι βουτηγμένη μέχρι το λαιμό στην απερίσκεπτη υποστήριξη μιας κυβέρνησης δολοφόνων, υποστήριξη που πληρώθηκε με το αίμα της για να εξασφαλίσει παραδόσεις όπλων που χρησιμοποιούνται σε έναν πόλεμο που δεν είναι καθόλου αντιφασιστικός, θα αναγκαστεί κάποια μέρα να σταματήσει τις επιθέσεις της εναντίον των Ισπανών κομμουνιστών. Γιατί δεν υπάρχει λογική στο να υποστηρίζεις μια κυβέρνηση ενώ δεν είσαι πρόθυμος να υποστηρίξεις τους πολιτικούς της εκπροσώπους.

Οι Ισπανοί σύντροφοί μας μπορούν κάλλιστα να αντιτείνουν ότι η υποστήριξή τους δεν αφορά την κυβέρνηση της ΕΣΣΔ, αλλά το ρωσικό προλεταριάτο- ότι η συμμετοχή τους στους εορτασμούς για την 20ή επέτειο της ΕΣΣΔ συνεπάγεται απλώς την εκτίμησή τους για την Οκτωβριανή Επανάσταση. Αυτό θα ήταν ανέντιμο. Εδώ και πολλά χρόνια δεν έχουμε νέα από το ρωσικό προλεταριάτο (που δεν έχει κανένα όργανο μέσω του οποίου να εκφραστεί). Η εκτίμηση της Οκτωβριανής Επανάστασης, την οποία όλοι μας δεν έχουμε πάψει να γιορτάζουμε από το 1917, δεν απαιτεί καθόλου -και μάλιστα το ακριβώς αντίθετο- συνεργασία με αυτούς που ήταν οι ίδιοι που στραγγάλισαν αυτή την επανάσταση.

Αυτή η ασυνείδητη υποκρισία πρέπει να σταματήσει. Η Μόσχα βρίσκεται στη δίνη της πώλησης στην Αγγλία σε χαμηλή τιμή ό,τι έχει απομείνει από την Ισπανική Επανάσταση της 19ης Ιουλίου 1936.

Ας μην γίνουμε συνένοχοι σε αυτή την προδοσία, μέσω της ηθικής υποστήριξης που παρέχουν η Soli και η CNT στους σταλινικούς πολιτικούς. Η PSUC απλώς εκτελεί τις εντολές της Μόσχας. Η στάση μας απέναντι στη Μόσχα πρέπει να είναι η ίδια. Όντας εξίσου στραγγαλιστές της Ισπανικής Επανάστασης, θα πρέπει να καταδικάσουμε δημοσίως και τους δύο.

Αlexander Schapiro, 1937

πηγή: https://theanarchistlibrary.org/library/alexander-schapiro-the-ussr-and-the-cnt