Ετικέτα: Robert Kurz

  • Robert Kurz, Οι τελευταίες μάχες

    Robert Kurz, Οι τελευταίες μάχες

    Ένα δοκίμιο του Robert Kurz για τον Μάη του Παρισιού, τον Δεκέμβρη του Παρισιού (και τη Συμμαχία για την Εργασία την οποία παραλείψαμε καθώς το δοκίμιο γινεται πιο εξειδικευμένο, αναφερεται δλδ περισσοτερο στα εσωτερικα της Γερμανιας.) Οι τελευταίες μάχες. Ένα δοκίμιο για τον Μάη του Παρισιού, τον Δεκέμβρη του Παρισιού και τη Συμμαχία για την…

  • Robert Kurz, ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

    Robert Kurz, ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΕΡΑΞΙΑ

    άρθρο του Robert Kurz που δημοσιεύτηκε το 2005, που κατά την γνώμη μας εξηγεί γιατί η “γκριμάτσα” της βαρβαρότητας κάνει τους απεγνωσμένους να μεταναστεύουν, γιατί ο “ρεαλισμός” της αριστεράς τους βλέπει ως συμπλήρωμα της εργατικής δύναμης ενώ παράλληλα καταγγέλει τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που η ίδια θεμελίωσε, αποκαλύπτοντας ότι αυτό που λέγανε οι παλιοί, “ο κοινωνικός…

  • Robert Kurz, Ο μικρός αριστερός μαλάκας

    Robert Kurz, Ο μικρός αριστερός μαλάκας

    Το άρθρο αυτό του R. Kurz είναι μία συνεισφορά στην τυπολογία του οπαδού χωρίς ηγέτη. “Οι σκέψεις που δυσφημίζουν είναι προφανώς αδικαιολόγητα επίπονες για τους πρακτικούς: είναι υπερβολικά πολλή δουλειά, υπερβολικά πρακτική. Εκείνοι που σκέφτονται προβάλλουν αντίσταση- είναι πιο άνετο να κολυμπάς με το ρεύμα, εξηγεί ο ίδιος, ακόμη και ενάντια στο ρεύμα. Υποκύπτοντας σε…

  • Robert Kurz, Το τρένο του κέρδους

    Robert Kurz, Το τρένο του κέρδους

    Ο συρμός του κέρδους κυλάει. Από δημόσια υπηρεσία σε παγκόσμιο παίκτη και επενδυτικό αντικείμενο. Αυτό είναι πολιτικά επιθυμητό στην πορεία της νεοφιλελεύθερης εμπορευματοποίησης όλων των τομέων της ζωής μας. Το τρένο του κέρδους. Όταν η πρώην Ομοσπονδιακή Σιδηροδρομική Εταιρεία (Bundesbahn) μετατράπηκε σε κρατική εταιρεία Bahn AG το 1994, δεν δημιουργήθηκε μόνο η τυπική προϋπόθεση για…

  • Robert Kurz, Ο εφιάλτης της ελευθερίας

    Robert Kurz, Ο εφιάλτης της ελευθερίας

    ένα κείμενο του Robert Kurz (που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Folha de São Paulo, με υπόκεφαλίδα “Τα θεμέλια των “δυτικών αξιών” και η αδυναμία της κριτικής”) που αναδεικνύει την ανεστραμμένη φύση της ισότητας και της ελευθερίας όπως έχει διαμορφωθεί από τις αναγκες της σφαίρας της αγοράς, της καπιταλιστικής κυκλοφορίας, της ανταλλαγής αγαθών, της καθολικής αγοράς και…

  • Robert Kurz, Η δημοκρατία τρώει τα παιδιά της.

    Robert Kurz, Η δημοκρατία τρώει τα παιδιά της.

    Η λογική της δημοκρατίας είναι το 1ο πρώτο μέρος ενός άρθρου του Robert Kurz με τίτλο: Η δημοκρατία τρώει τα παιδιά της και υπότιτλο: Παρατηρήσεις για τον νέο δεξιό ριζοσπαστισμό. Ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι το μοτίβο της τυφλής υπεράσπισης της δημοκρατίας είναι ένα κατασκεύασμα καλά επινοημένο και ενώ η δημοκρατία υποτίθεται ότι είναι το αντίθετο…

  • Robert Kurz,  Η αισθητική του εκσυγχρονισμού.

    Robert Kurz, Η αισθητική του εκσυγχρονισμού.

    Ένα άρθρο του Robert Kuez που πραγματεύεται τον διαχωρισμό και την αρνητική ενσωμάτωση της τέχνης. Η αισθητική του εκσυγχρονισμού. Από το διαχωρισμό στην αρνητική ενσωμάτωση της τέχνης. Ο διαχωρισμός της ζωής από την τέχνη είναι ένα παλιό θέμα της νεωτερικότητας. Όλοι οι καλλιτέχνες που θέλουν να εκφράσουν μια αλήθεια και που καταναλώνουν τον εαυτό τους…

  • Robert Kurz, Οι καταστροφικές καταβολές του καπιταλισμού

    Robert Kurz, Οι καταστροφικές καταβολές του καπιταλισμού

    Σύντομο δοκίμιο σχετικά με τον ρόλο που διαδραμάτισε η “στρατιωτική επανάσταση” στην Ευρώπη του 16ου αιώνα στη γένεση του καπιταλισμού και, μεταξύ άλλων, την ιστορική θέση των στρατιωτών των νέων μόνιμων στρατών των αναδυόμενων εθνικών κρατών ως “οι πρώτοι σύγχρονοι μισθωτοί εργάτες” και των condottieri ως “τα πρότυπα του σύγχρονου επιχειρηματία”. (Οι Condottieri ήταν Ιταλοί…

  • Robert Kurz, Τα παράδοξα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

    Robert Kurz, Τα παράδοξα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

    Ανάλυση των παραδόξων της έννοιας των “ανθρωπίνων δικαιωμάτων” στον καπιταλισμό, ο οποίος “αντικειμενικά” ορίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα ως συνάρτηση της “φερεγγυότητας” ή της χρησιμότητας του ατόμου στη διαδικασία αξιοποίησης του κεφαλαίου και “υποκειμενικά” ανάλογα με το αν το άτομο ορίζεται ιδεολογικά ως “φίλος” ή “εχθρός”. τα παράδοξα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Πάντα υπήρχαν ιδέες στο όνομα…